Community theater anno nu
De voorstelling Van de Werelddaken ging in première op 6 december 2013 in Podium Mozaiek in Amsterdam. 40 (buurt)acteurs uit verschillende wijken in Amsterdam betraden een politieke arena, waarin Shakespeare, hedendaagse politiek, humor en fantasie een rol speelden. Hierna toerde de voorstelling door verschillende theaters, waaronder Stadsschouwburg Amsterdam. De voorstelling werd vervolgens uitgenodigd door ICAF 2014 – International Community Arts Festival in Rotterdam, waarvoor een internationale ‘on Tour’ versie ontwikkeld werd, in samenwerking met Cornerstone Theatrecompany, Verenigde Staten en Dar Amsterdam, Marokko.
Deze versie werd genomineerd voor de Gouden C-Prijs van Fonds voor Cultuurparticipatie. In deze succesvolle on Tour versie maakt ZID gebruik van haar methodiek en werkt samen met de lokale kunstenaars en community. Op deze manier wordt in elke plaats een nieuwe, authentieke versie van de productie gemaakt. Hiermee wil ZID de mogelijkheid creëren om community theater te laten reizen en in dialoog te laten gaan in verschillende plaatsten in Nederland en in de wereld.
Vooraf aan de voorstelling is er een gezamenlijke werkproces samengesteld uit workshops, presentaties, trainingen en repetities. De voorstelling is het eindresultaat van dit proces.
Festivals
De voorstelling is geschikt voor optredens op festivals en als gastoptreden, maar altijd in samenwerking met de lokale community. In september 2014 werd Werelddaken on Tour gepresenteerd op BITEF- Belgrade International Theatre Festival, Belgrado, Servie i.s.m. POD Teatar.
Achtergrond voorstelling
“Kunnen we ergens invloed op uitoefenen, behalve dan in de eigen woonkamer?”
Geïnspireerd op de voorstelling Romeinse Tragedies van Toneelgroep Amsterdam, onderzoeken wij samen met de (buurt)acteurs de impact van politiek op het dagelijks leven. Het stuk weerspiegelt een moderne, diverse wereld. Verschillende mensen qua achtergrond, geloof, mening en dromen wonen samen in dezelfde wij, stad, land.
In deze voorstelling stellen we onszelf de vraag:
Wat verbindt ons? En, kunnen we ergens invloed op uit oefenen, behalve in de eigen woonkamer?”
